Landbouw tamelijk concreet tijdens een bui
29 oktober 2025
Sommige mensen kijken nogal dromerig naar de landbouw. Ze denken dat een veld vol bloemen de wereld vrolijkheid brengt, dat bloemkolen in een bos groeien en dat je landbouw zomaar kan opschalen zonder dat het organisme in elkaar stort. Mocht je één van deze ideeën aanhangen, dan zou je eigenlijk deze week even moeten komen oogsten! Want jawel, dan spoelt de dromerigheid wel van je af!
Met oogsten in dit weer moet je elke dag even een drempel over, maar dan is het eigenlijk wel te doen. Bovendien, als de zon doorbreekt, dan beleef je er ook iets aan! ‘Zouden er dan toch bloemkolen in een bos kunnen groeien?’ Nee, ondanks dat de zon nu doorbreekt, groeien er helaas geen bloemkolen in een bos.
Geen ruimte voor dromerigheid dus bij Kievit! Eén van de redenen dat Kievit na 29.7 jaar springlevend en vitaal is, is omdat we onze idealen verzorgen met twee Kievitpootjes op de grond. Dat is ook nodig, want met waaibomenpootjes krijg je de logistiek van de Korte Keten niet voor elkaar. Vanuit deze nuchtere aanpak, vermengd met onvermoeibaar idealisme, kijken we alweer naar 2026!
Vorige week kon je lezen in de nieuwsbrief dat we met nieuwe mechanisatie in het nieuwe seizoen voor het eerst starten met onbereden bedden. Links en rechts een spoor van een lichte machine, daartussen staat dan straks jouw groente op een rijtje. Dat heeft meer betekenis dan je denkt, want dan nemen we wederom een flinke stap naar een soort natuurlijke bodem. Dit jaar hadden we voor het eerst in Katwijk de grelinette niet meer nodig om de grond los te maken. De bodem is dusdanig gezond en levend, dat we eigenlijk met een beetje losroeren (met een cultivator) klaar zijn. Ook na een winter van regen. Dat is op de meeste akkers ondenkbaar! Ook in Lelystad, waar we geen zandgrond hebben maar vruchtbare zavelgrond (mengsel zand/klei), hebben we dezelfde waarneming. Na drie jaar vertroetelen valt de grond bijna vanzelf goed. We denken dat we met de elektrische schoffelmachine, met speciale pootjes in het voorjaar, de bedden los kunnen trekken. De levende bodem doet de rest. En wie dan weer terugdenkt aan die voedselconferentie in het LUMC, waar de correlatie tussen bodembiologie en voedselgezondheid werd besproken, zou zich kunnen indenken dat het aannemelijk is dat onze groenten dus ook elk jaar gezonder worden. Wat kan er nog meer? De grond enten met bosgrondschimmels? Melkzuurbacteriën? Mineralendouches? Wordt vervolgd!
De laatste producten van de tuin
In de regen zijn we momenteel de laatste producten het seizoen aan het oogsten. Het is moeilijk om de groei in te schatten met wisselende temperaturen en soms veel neerslag. Zo dachten we deze week flink aan de koolrabi te kunnen, helaas waren de meeste exemplaren nog net te klein. Gelukkig was de Chinese kool dan opeens wel weer lekker doorgegroeid! En daar kijk je natuurlijk reikhalzend naar uit, immers pas nog vermeld als de een-na gezondste groente! Ja, nummer één waterkers werd net niet verslagen, maar kauw daar maar eens 250 gram van weg. Dus Chinese kool is top.
