Die dagpauwoog is een bijzondere vlinder voor ons dit jaar. Zoals ik eerder vertelde, overleed Hindrik, mijn schoonvader en de vader van Geke, deze winter. Hij inventariseerde en tekende als natuurmens vroeger graag insecten, zoals als vlinders. Zijn zelfgetekende dagpauwoog stond dan ook op zijn rouwkaart. De dag van zijn overlijden was 26 januari deze winter, ik was later op die dag aan het werk in de houtschuur. En wat kwam daar onverwachts tevoorschijn? Juist, een dagpauwoog. Niet echt een wintervlinder. In vele culturen wordt de verschijning van een vlinder gekoppeld aan een overlijden, of beter, een geest die vrijkomt van een lichaam. Daar hoef je niets van te vinden, iedereen vindt rust in zijn eigen stelsel van opvattingen. Deze verschijning trof ons wel. En in de drukke oogstweek, waarvan we dachten, hoe krijgen we het gedaan, komt hij ons even een vlindervlerk onder de riem steken. Heel voorzichtig, want het zijn natuurlijk wel tere beestjes, die botervliegen.

 Zeg maar doei tegen de peenstreek!
Na de bollen, werd er van oudsher in deze streek veel peen geteeld. Waspeen, bospeen, in enorme hoeveelheden. De oude peenveiling zat naast ons op het terrein van Kievit in Katwijk. Het is wel een curieus gegeven dat na een bestrijdingsmiddelen-intensief gewas als de gemiddelde bollencultuur, ‘smakelijke’ peentjes worden ingezaaid. De bestrijdingsmiddelen liggen steeds meer onder een vergrootglas en terecht. Net als roken in de jaren ’50, is het tegenwoordig allemaal toch niet zo onschuldig als gedacht. Zo ook dus bepaalde middelen om aaltjes te bestrijden in de maagdelijke peengrond. Die middelen tegen aaltjes zijn binnenkort verboden.

Aaltjes, dan denk jij misschien gelijk aan Volendam en gerookte paling, maar deze aaltjes lijken er niet op. Hoewel de gemiddelde tuinder ze wel graag zou uitroken, want ze maken het de worteltjes lastig om recht te groeien. Jouw Kievit is natuurlijk allesbehalve een gemiddelde tuinder, dus wij hebben onze eigen bio-strategie, maar het is wel waar, elk hapje van een aaltje misvormt de peen, het wordt een gevorkte peen. Vandaar dat we ook niet meteen erg happig zijn op een peenteelt, want die rechte wortels zijn niet gegarandeerd. Dit gevoel verdwijnt natuurlijk als we massaal mails ontvangen dat ook vorkies erbij horen. Wat vorkies zijn? Een merknaam die ik nu terplekke verzin voor onze, nog te kweken, gevorkte peen. Zo kan snel kan het gaan! We kunnen nog jaren vooruit zonder marketingteam..