Het vraagstuk is natuurlijk, wat doe je met al dat nieuws, die niet ophoudende stroom van rampzalige berichten? Natuurlijk, ergens moet je er weet van hebben en je er ook wat van aantrekken en vaak ook je gedrag aanpassen. We gebruiken te veel fossiele brandstoffen, probeer daaraan je gedrag aan te passen. Gedragen producenten zich niet naar behoren, zoek een betere leverancier. Krijg je huiduitslag van zanger A., zet dan lekker zanger B. op. Dat is nou allemaal je ring van invloed. Maar wat te doen als na alle aanpassingen, je gevoelens van machteloosheid toch toenemen? Somber en fatalistisch worden? We gaan toch maar weer even de natuur in.

Een vogel bouwt zijn nestje, terwijl die vorig jaar is leeg geroofd door een ekster. Een mier gaat door met het bewandelen van het vaste pad, terwijl mijn collega T. net op zijn vriendje is gaan staan. Onze kat Bob loopt blijmoedig door het nieuwe huis, terwijl hij net van zijn moeder, broertjes en zusjes is weggehaald. Wij mensen gaan piekeren. Daar heb je vooral tijd voor als je in de Maslov-piramide alle basics goed voor elkaar hebt. Geen honger, veiligheid, geld, onbeperkte data op je smartphone. Dus ja, we moeten aandacht besteden aan klimaat, milieu, oorlogen en aan nog heel veel meer, maar denk er aan niet teveel buiten die mooie ring van invloed te treden. Op gegeven moment is het ook toch gewoon naar buiten, de buren even helpen, je eigen stoepje vegen, de knolselderij schoffelen, de spinazie planten, dat soort zaken. Dat heeft allemaal zin. Laat die dikke Sauron maar bladluis krijgen op z’n bovenlip.

Eindelijk droog weer!
Na een indrukwekkende hoeveelheid regen, lijkt het nu toch opeens mooi en drogend weer te worden! Mogen wij het kiezen dit seizoen, dan zouden wij pleiten voor een mooie afwisseling. Met klem stemmen wij tegen het voorstel van de terrassenlobby die ondoordacht probeert publiek te winnen met alle dagen zon. Daar schiet je niets mee op, zon ga je waarderen nadat de regen is gestopt, dat is de mooiste zon.

Dus na een week of één twee zon zouden wij graag weer een buitje ontvangen, als dat niet te veel gevraagd is. Nu is dat nog niet nodig, met de zon die weer meedoet kunnen wij lastige onkruidplekjes aanpakken. Plekken met straatgras bijvoorbeeld. Een grasje dat zich driftig en vrolijk voorplant met zaden, alsof wij hem vorig jaar niet al naar het leven stonden. ‘Laat toch staan’ is vaak het goedbedoelde advies van mensen die geloven dat bloemkool ook in een bos kan groeien, maar dat gaat helaas niet werken. Je tuinderij kan zo goed als onklaar worden gemaakt door ondoordringbare pakken onkruid. Je eigenlijke gewas dat kwijnt weg. Dat staat natuurlijk niet fraai in je folder ‘Wekelijks kwijnende biogroente’. Neen, vers, direct van het land en als het even kan blakend van gezondheid, dat wil je zien in je pakket. Tenminste, daar gaan wij van uit.

De grote blaadjestsunami uit onze kassen neemt alweer wat af. Nu ontstaat er een klein gaatje met nog een paar producten per week en dan komen de grote oogsten van buiten er langzaam aan. Mei belooft weer een fijne maand te worden!