Leve beweging op het werk
Misschien komt het door de dampige ochtenden, maar er staan momenteel dampend interessante onderzoeken en publicaties in de NRC. Op één of andere manier lijkt dit een moment te zijn waarop onze moderne manier van leven zo ongeveer gefileerd wordt. Het gaat over de effecten van voeding uit een pakje, het gaat over het gebrek aan beweging, het gaat over lifestyle. Het artikel van afgelopen vrijdag gaat over de stille pandemie die volgens het artikel mondiaal meer levens eist dan roken(!), namelijk het gebrek aan beweging. Ik heb altijd geleerd dat roken op nummer één stond als de grootste vermijdbare doodsoorzaak, dus dit is schokkend. Wat koop je hiervoor als oppassende consument en Kievitklant? Nou, het volgende, het heeft wel heel erg ook met Kievit te maken. Dankzij ‘beweging’ heb je namelijk nu een Kievitpakket met deze nieuwsbrief! En die gaat dan weer over beweging en zo is de cirkel weer rond.

Je moet weten dat ik na een persoonlijke zoektocht eerst de biologische tuinbouwschool, De Warmonderhof, heb gedaan. Inmiddels is dat ook een deeltijdopleiding, maar ik heb destijds de voltijdopleiding gedaan. Dat voelde als thuiskomen. Eenmaal mooie ervaring opgedaan en veel kennis verzameld, dacht ik: “Wat nu?” Er broeide al een soort ei, diep in mijn, dankzij beweging goed functionerende hersenen. Of ligt zo’n Kievitseitje in je hart te wachten? Dat schijnt ook veel gezonder te blijven met beweging. In ieder geval, ik besloot nog te gaan studeren, in Wageningen. Daar leerde ik al snel, dat de hele dag met je hoofd in de boeken niet zo heel gezond is. Mijn blozende Warmonderhofwangetjes werden al snel wat dof van kleur en ook had ik vaker het gevoel van roest in de grijze massa van m’n bovenkamer. Mijn oplossing was sporten. Eén keer per dag, twee keer per dag; steeds meer beweging had ik nodig om mijn brein grijs in plaats van roestbruin te houden. Ja, ik ben daar gewoon heel open in, dat zie je maar weer. Op een dag moest ik na een minder gelukte sprong in het gips, het bewegen stopte en daar ging mijn balans. Mijn enkel in fluoriderend gips, mijn brein van grijs naar roestig bruin. Zo ging dat natuurlijk niet langer en dat was einde studie. Dus toch maar kennis werk met lichamelijke arbeid combineren en zo legde ik een gestippeld Kievit-ei. Sindsdien heb ik volop beweging en zover ik weet een brein zonder roest.

Kom ook bewegen!
‘Tja, nog steeds geweldig boeiend’, denk je als oppassende biogroente-eter met binding met lokaal, missie en mogelijk sterke verhalen (=effect van goed doorbloed brein). Nou, wellicht herken je dit wel een beetje, van een dag lang zittend werk, mogelijk ook nog met een onduidelijke betekenis (namelijk niet in één zin aan de kinderen uit te leggen). En denk je, ik wil ook iets doen met hoofd, handen en hart! Ik wil doorbloeden, ik wil leven, ik wil erbij, bij Kievit dus! Dan hebben wij goed nieuws. Wij hebben genoeg beweging in de aanbieding om te delen met nieuwe gemotiveerde collega’s!