Bij Kievit doen we wekelijks een ingewikkelde puzzel. Logistieke experts die bij ons een rondleiding krijgen, worden na een paar uur stiller en stiller, hun hoofd loopt dan om. Dat van ons niet. Overal praktische oplossingen voor complexe stromen en iedereen draagt zijn steentje bij. Iedereen is op zich wel vervangbaar, maar niet zo makkelijk, allemaal een deel van het uurwerk. Als we wekelijks vele tandwielen moeten vervangen, omdat alle collega’s toch een keer op vakantie moeten, dan plannen we ons drie weken een slag in de rondte voor een klein volume. De werkweken van de achterblijvers zouden oplopen, bij andere bedrijven zien wij met name bezorgers soms 16 uur per dag in touw zijn. Dus de meest simpele oplossing is: allemaal tegelijk op vakantie. Fijn dat dit mag en kan, bedankt!

Alles van eigen land!
Jawel, je leest het goed, het volledige groentepakket komt deze week van eigen tuin. Alles is fantastisch gegroeid. De veldverzorging is uiteraard wel doorgegaan en bij terugkomst is het genieten van alle groenten die zijn doorontwikkeld. De meeste producten staan er gezond bij, alles lijkt in de tweede seizoenshelft voorspoedig door te groeien. Fijn terugkomen dus! Het lijkt er zelfs op dat bepaalde gewassen het ook wel lekker vonden om met iets minder toezicht op het veld te mogen staan. Alsof de vakantie ook hen goed heeft gedaan, dus ook namens de groenten op het veld, bedankt!

We hebben met onze eigenste Kievit-familie een mooie tour gemaakt rondom Italië, Oostenrijk, Slovenië en een uitstap naar Kroatië. We kijken dan natuurlijk altijd met een soort landbouwkundig oog naar de bodem. En zelfs iemand die in een grot de hele dag zijn tamagotchi zit te voeren, kan waarnemen: het groeit allemaal wel makkelijk in Nederland! Vlak, gematigd zeeklimaat en vruchtbare bodem. En waar komt die vruchtbare bodem dan vandaan? Juist, onder andere uit de bergen. Vlak bij de berg stromen woeste beken en zie je lompe stenen, even verderop vooral grind, daarna zand en als de rivieren langzaam en breed door het landschap glijden vooral kleideeltjes. Tot een delta aan sedimenten aan toe. Zand, leem, rivierklei. Vervolgens botst tegen die delta weer de zee met zand, leem en zeeklei. Regelmatig overstromingen en uit dat water bezinkt weer een laagje sediment waar plantjes prima op groeien. Je hebt best kans dan wij op een alp zaten, waarvan de sedimenten uiteindelijk mede de goed groeiende groenten mogelijk maakte. Ik waag me niet aan gevolgtrekkingen dat bijvoorbeeld dankzij onze vakantie er meer sedimenten loskwamen met betere groenten ten gevolg, maar het is toch leuk om deze verbanden van water en delta’s te beschouwen.

Voor het eerst hebben wij overigens Italië aangedaan. Dat is wat ons betreft het meest verrassende groenteland. We proberen op het land veel gewassen. 50 jaar geleden zijn er ook groentes geïntroduceerd die nu in de top tien staan; ‘paprika, broccoli, kiwi, dat vreten we niet’ en nu massaal wel. Veel van onze probeersels zagen we nu terug op de Italiaanse markt. Bijzondere bladgewassen als catalogna-salade. Bitter van smaak, maar het vond gretig aftrek. We moeten beslist nog een keer op culinaire trip naar Italië. Een enorme verrassing was bovendien de veelheid aan goede glutenvrije producten en imponerend goed glutenvrij brood. Wij mogen namelijk geen gluten, ook dat nog zul je zeggen. Dus ik zag altijd een beetje op tegen een reis naar het deegland bij uitstek. Vermoedelijk hebben ze juist daarom wel in de smiezen dat heel wat energieproblemen, buik- en hoofdpijn te maken hebben met gluten. En nee dat hebben we niet uit de Libelle.