Round up is toch geen jenever
03 december 2022
1989 was een heugelijk jaar, ik besloot naar de Warmonderhof te gaan, de biologische landbouwschool. Als buitenstaander zonder noemenswaardige agrarische ervaring moest en zou ik dat meemaken. Ik vond het meer dan fascinerend dat je iets in de grond kon zetten en dat het dan groeide tot een grote eetbare plant. Die fascinatie is na heel wat groente-tsunami’s nog niet erg gesleten. Hoe anders dan je spullen, de dode zaken, die neigen tot slijtage en verval. Je planten ontwikkelen elke dag en verrassen je dagelijks alweer met hun volgende fase. Dat dit in biologische landbouw ook nog een keer op natuurlijke kracht gebeurde, zonder trukendoos, dat gaf me echt een blij en trots gevoel. Helaas, het was nog een klein schooltje, in 1989 was er nog weinig neiging tot omschakelen door de traditionele landbouw. ‘Zonder gif en kunstmest kan het niet!’ en dat gif? ‘Dat zijn eigenlijk gewasbeschermingsmiddelen, en die vallen reuze mee!’
Ja echt, dat werd gedacht, totaal onschuldig. Toch knap dat je een weiland binnen 5 minuten kan doodspuiten met Roundup en gelijktijdig kan volhouden dat het onschuldig spul is. Met onze klas hadden we zo nu en dan ook een praktijkweek elders. In Zeeland bijvoorbeeld voor tractoren en machines, in Friesland voor de koeien. Daar kwamen we met onze bio-klas een weekje tussen de ‘gangbare’ boerenzonen te zitten. Wij hadden nog (leuke) meisjes in de klas, maar helaas voor de boerenzonen, trok de reguliere landbouw beslist minder dames aan. Enfin, ik laat me weer afleiden. Ik herinner me nog een verhitte discussie, die ik graag aanging met die mannen van de blije spuit. ‘Round-up? Dat kun je gewoon drinken, dat is net als jenever!’. Hedentendage, 25 jaar later, is er volop onderzoek naar het verband van hersenaandoeningen en landbouwgif. En is de crisis rondom de landbouw door de manier van werken, echt diep geworden. Gifmengen heeft nooit toekomst gehad en het is triest dat hele bevolkingsgroepen is wijsgemaakt dat dit enige logische pad zou zijn voor de toekomst. Ik zou je bijna feliciteren voor je biologische boodschappen van deze week. Heel verstandig!
Met pastinaken ga jij het maken!
Jawel, dit gaat lukken beste mensen! Een bleke wortel zoals de pastinaak kan sommige mensen een ferme groenteschrik aanjagen. Groenteschrik is een bijzonder fenomeen. En opmerkelijk: met bewerkt voedsel wordt het menselijk lichaam danig op de proef gesteld. Kunstmatige smaken en kleurstoffen, inferieure vulstoffen en vetten van een soort dat je er het beste HVO van kunt fabriceren(zodat Kievit de bio-boodschappen kan bezorgen). En dan de grote schrik van een pastinaakje in zijn pure vorm. We zijn afgedwaald als soort. Een Unilever-virus heeft ons onderscheidingsvermogen aangetast. Met je pakketje in de hand koop je daar niets voor natuurlijk. Eerst de buikademhaling en een rituele dans om verborgen spanningen van je af te schudden en dan aan de slag.
Pastinaak is tot voor de komst van de aardappel een dominant voedingsgewas in onze contreien. Hutspot van Drie Oktober was bereid met pastinaak, peen en ui. Ook de Engelsen doen veel met pastinaak. Er zijn heel veel Britse recepten met pastinaken uit de oven. je vind het allemaal op onze receptenpagina! Soep, puree, uit de oven of verstop je hem in een taart?
Eryngii-oesterzwam
Pastinaak vind je trouwens ook makkelijk in een deftig restaurant. Daar lijken de groenten vaak in homeopathische verdunning te worden geserveerd. Een herinnering van pastinaak met eryngii-snippers. Yes dat wordt smullen! Eryngii is één van de meest delicate paddenstoelen die we kennen. Geteeld door bio-paddenstoelenvriend Koert Pleunis.