Jawel, dit wil jij ook!
12 november 2025
Wil jij biologisch tuinder of boer worden? Voor alle duidelijkheid, deze wervingscampagne is met name voor de jonge en veerkrachtige lieden van lichaam en geest, die braaf de wekelijkse nieuwsbrief lezen. Als dit de eerste keer is en je krijgt dit pamflet (met de beste bedoelingen) van een boomer in je handen gedrukt, dan doen we daar ook niet moeilijk over. Het belangrijkste is dat we je bereiken!
Wat je al een tijdje voelde: ‘Ik hoor niet in een klaslokaal’. Sterker nog, je neemt kennis veel beter op als je die kan combineren met werken met je handen en bovendien, jij hoort gewoon buiten! Misschien heb je ook gewoon net even energie te veel, die je beter aan plantjes kweken en het wereldheil kan verkwisten dan thuis je zusje lopen klieren. De wereld blij, je zusje blij.
Ook als je een totaal ander profiel hebt, ben je gewoon van harte welkom op de open dag van Warmonderhof! Daar leer je nog eens een vak, een vak dat bijna uitsterft, maar wel essentieel is voor de samenleving. Dus als je ook nog een vriend(in) hebt, die dan geneeskunde gaat studeren, dan kan jij trots zeggen, ‘Genezen, genezen, geef mij maar voorkomen, ik ga voor de preventie!’. Kijk, weer zo’n praktische tip, die je mooi weer gratis bij je groentepakket ontvangt. Nu niet allemaal je huisarts daarmee plagen, want we hebben een opvallend hoge vertegenwoordiging van deze vakmensen in de klantenkring en ze doen natuurlijk goed werk. Mogelijk wisten ze destijds niet dat er zoiets als Warmonderhof, de biologische landbouwschool, bestond.
Warmonderhof, dat was een geweldige tijd. Vroeger wilde ik archeoloog worden, maar ik zat te staren naar het systeemplafond en pas op het laatste moment begon ik te sleuren aan mijn cijfers om met de hakken over de sloot over te gaan. Hoewel mijn overzicht in complexe systemen redelijk te noemen is, liep ik in het schoolsysteem krakend vast. En het leuke is, op zo’n Warmonderhof lopen heel veel originele jonge mensen rond. Veel willen aanpakken, iets doen, iets leren. Ik (Sebastiaan) en vele anderen (waaronder Geke) hebben daar een bijzondere tijd beleefd!
20 november is de Open dag, op de website vind je meer informatie. Opleidingen zijn te doen in de smaken vol- of deeltijd. Ook de plek, midden in de polder, is inmiddels een fijne plek om te zijn en te leren. En als je geluk hebt, dan heb je af en toe een gastles van mij.
Jongerius, einde van een plantenkweker, deel twee
We zijn inmiddels een week verder en dat was niet bepaald een saaie week! Zelf opkweken van plantgoed zou een noodgreep zijn. De meeste tuinbouwbedrijven kunnen dat er helemaal niet bijhebben. Het stelt hoge eisen aan het klimaat en de technische voorzieningen van een kas. Het overeind houden van de opkweekcapaciteit voor de sector, daar gaat het nu om. Heel veel wordt ingevuld door de uitbreiding van andere, al bestaande partijen, maar het is opletten geblazen, want de marktleider is omgevallen en die bediende de hele sector, van groot naar klein, met welk bio-plantgoed je maar wilde hebben. En met alle deeloplossingen is dat nog niet gefixed. En netto missen we nog een heel groot deel van de capaciteit.
Opletten geblazen dus, want het gaat niet zomaar om een bedrijf, het gaat om een belangrijk stukje infrastructuur. Wat opvallend is, hoe mensen zich kunnen verliezen in overleggen waar helemaal niets uitkomt. De vergadertijgers slaan aan met een degelijke plan van aanpak, een kordate rolverdeling, een beschreven strategie, noem maar op, gewoon gefixed, in enkele maanden. Maar soms, en misschien best wel vaak, kun je beter even doorpakken met een paar mensen die de situatie terplekke goed kunnen inschatten. Heel wat keren is het kalf al verdronken voordat het plan uit de printer rolt. Soms is een sprintje naar de put veel effectiever dan naar het koffiezetapparaat.
