Althans, zo leek het, want dat laatste bleek in het voorjaar toch iets minder opgelost dan voorzien. Ondanks alle inspanningen, was het grote zuidperceel veel drassiger dan voorzien, totaal verzadigd. We hebben met de hand bijna een kilometer greppel gegraven, toen liep het veld leeg en konden we aan de slag met de opdrogende bodem. We hebben gelijk doorgepakt en drainage aangelegd. Een aardige operatie, maar nu is mede omdat de bodem een keer goed kon opdrogen, het veld al veel beter gerijpt. Een valse start hadden we ook met de bezetting. Nog nooit hebben we in het team zoveel verandering ondergaan in de bezetting als in de periode rond maart. Een nieuwe stap van ons bedrijf veroorzaakte ook een kleine schok in de bezetting. Dat heet verandermanagement. Mensen die aan het einde van een cyclus zitten, hebben eerder de neiging te vertrekken als er grote verandering zich aandient, psychologie van de koude klei, wat resulteerde in een bezetting van de koude kermis.Gelijktijdig, als er in een organisatie verduidelijking optreed in de missie, dan trekt dat ook weer nieuwe mensen aan. We hebben velen moeten teleurstellen, zoveel sollicitanten dienden zich aan. Het is alleen wel zaak om nieuwe mensen goed op te leiden en dat kost tijd. De start van de tuin in het voorjaar was dat betreft bizar zwaar. Een nieuwe onderneming erbij en ook nog eens een flink deel van het team opnieuw inwerken. De energie-boost van de nieuwe tuin maakte het mogelijk.Voorts had 2019 voor mij persoonlijk ook nog wel wat in petto. Ik verloor na een fantastisch leven, mijn geweldige tante, die ik intensief heb mogen begeleiden op haar ziekbed. Roald Dahl had een prachtig verhaal over haar kunnen schrijven, zo’n geweldig mooi mens wat dat. Ook dat vond plaats toen eigenlijk net de tuin op gang kwam.En als ik nog niet genoeg uitdaging had, brak ik mijn rib, prikte ik een ijzeren staaf diep in mijn voet en reed ik met de tweewielige trekker in de sloot, omdat de onderhoudsmonteur het nodig vond een beveiliging onklaar te maken. Omdat ik het wel welletjes vond met de dynamiek van de tegenslag, verzweeg ik aan het thuisfront mijn trekker-incident en heb ik hem uit pure koppigheid er eerst in mijn eentje uitgehaald, voordat ik het heb gemeld. Immers, ik wilde niet dat mijn droomtuin een synoniem zou worden voor tegenslag. En dat heeft gewerkt! Door te bikkelen en door te bijten, tussen euforie en afzien, is het langzaam allemaal goed gekomen in het eerste jaar.

Naast alle nieuwigheid was de grote vraag, hoe zal het gewas zich ontwikkelen? Daar is geen eenduidig antwoord op, want we hebben vele gewassen, we hebben een droog/vroeg perceel, we hebben een wat voedzamer en vochtiger perceel en we hebben een kas. Toch zijn we wel verbaasd, wat groeide alles goed. Natuurlijk, op bepaalde plekken groeide de paksoi niet goed weg, er was wat vraat her en der, we renden achter meerkoeten en duiven aan en een paar andere teelten vielen tegen. Maar over het algemeen stonden de groentevakken er goed bij. Collega tuinders die langskwamen keken hun ogen uit. En ik mag inmiddels regelmatig gastcolleges komen geven op de vakopleiding Warmonderhof, waar steeds meer mensen zich willen bekwamen in deze fijnere tuinbouw.

Prachtig hoor, al die verschillende gewassen, maar die moeten ook nog geoogst worden! Alle nieuwe krachten hadden al snel in de gaten, dat is een vak apart. Hoe snij je sla, hoe doe je het handig met je kratten, hoe heb je een goede arbeidsverdeling en is het klaar voordat de zon fel schijnt? Het is bijna als een voetbalwedstrijd, iedereen moet ‘goed staan’. En dat is voor veel mensen wennen. Sterker nog, het wordt steeds moeilijker, omdat er weinig mensen nog in de landbouw willen werken of het nog echt kunnen. Er ontbreekt dan een soort basishandigheid en -conditie. In het seizoen is de routine bij Kievit toegenomen, in het nieuwe jaar bouwen we verder. We zijn erg blij met de vrijwilligers die ons trouw hebben geholpen dit jaar, dank jullie wel! Misschien ook iets voor jou in 2020?

Door de lastige start en het harde werken, ging tegen de zomer het licht een klein beetje uit. Waar zijn we aan begonnen? Gelukkig begon de tuin zijn kracht te laten zien. Er was zoveel positiviteit, zoveel blijdschap en zoveel beleving. De bloemen gingen bloeien en alles was zo mooi. We werden ontzettend blij van alle klanten die onze tuin kwamen bekijken. En als klap op de vuurpijl sprak onze landbouwminister opeens uit dat de landbouw veel regionaler georiënteerd zou moeten zijn. We zijn natuurlijk niet bezig voor onze minister, maar toch wel leuk als je opeens als eigenwijs bedrijf een soort pioniersrol lijkt te hebben.

Dat voorbeeld willen we graag zijn in het nieuwe jaar. Er bewegen veel zaken in een zorgelijke richting, ook juist in de landbouw. Het valt tegen, de milieu-impact en ontvolking van de landbouw. De oplossing wordt vaak gezocht in schaalvergroting en nog meer beheersmaatregelen. Ondertussen zoeken wij ons heil in verbinding en regionale oriëntatie. Er zijn serieus plannen om alle landbouw in Nederland bij elkaar te vegen en dan nóg verder te intensiveren en dan vrij te maken van alle natuur. Die komt dan weer ergens anders. Ik heb altijd juist het gevoel dat het mooiste landschap wordt bewerkstelligd door kleinschaligheid, door kleine accenten in het landschap, door overgangszones van bos, naar haag, naar akker. Bovendien voor wiens heil produceren we dan in hemelsnaam nog? De andere denkrichting, midden in de samenleving, daar gaan wij verder mee!

Ondertussen werken we nog steeds intensief met de telers die je door de jaren heen al in de nieuwsbrief bent tegengekomen. Ze hebben allemaal wat ingeleverd, want meer dan de helft kwam dit buitenseizoen van onze eigen tuin. Toch zien we elkaar vooral als collega’s en zijn we onze afspraken verder aan het verfijnen.

Is ook heel hard gewerkt, want ook daar was de verandering goed voelbaar. Vier enorm ervaren krachten verlieten Kievit en de mensen die bleven werden goed getest op hun probleemoplossend vermogen. Het was hard werken en ook op bepaalde momenten even de blik op oneindig zetten. Gelukkig kwam er ook versterking, die overigens behoorlijk in het diepe is gegooid om alles gedaan te krijgen. Langzamerhand is er weer wat meer balans en routine terug en zijn we aan het werk om alle logistieke lijnen verder te verfijnen. De woeste zomeroogsten van Kievit vragen een andere logistiek dan die van vroeger.Met het verwerken van alle biologische groenten en fruit tot groente- en fruitpakketten en vele bestellingen is de dynamiek enorm. Je hebt wit (geweldig!) tot zwart (zeer slecht), maar zoals je weet zijn er woest veel tinten grijs!  En dat is ook de harde werkelijkheid van de noeste verwerker van Kievit, want het is makkelijk gezegd (louter spierwit is goed genoeg) dan gedaan. Want louter wit, dat is alleen in films mogelijk. Als Kievitmedewerker heb je, zeker met biologische groenten en fruit, te maken met levende producten. Behalve de vele grijstinten heb je ook nog wekelijks een puzzel om van al die verschillende maten goede porties te maken. En hetzelfde werk ligt er ook als er een collega uitvalt of als de producten met vertraging binnenkomen. Komt er 750 kilo venkel binnen die niet goed genoeg is? Binnen een paar uur moet er een oplossing komen, het pakket moet klaar en er ligt geen reserve-venkel op zolder.De onverschrokken Kievitmedewerkers hebben dus het afgelopen jaar hard gewerkt en daar mag je als Kievitklant best respect voor hebben! Natuurlijk ging niet alles perfect, maar zoals je kan lezen staan wij nog best wel aan dynamiek bloot. De echte Kieviters kunnen daar goed mee omgaan, ik ben trots op dit team. Je vindt ze niet overal meer, die echte werkers! Een tweeweekse vakantie om collectief te herstellen van een fantastisch, maar pittig jaar hebben ze zeker verdiend!  We zijn blij dat we even mogen luieren en daarna zie je ons weer fris en ja vast ook fruitig terug. Onze klanten danken we voor het trouwe lidmaatschap aan Kievit, door jullie kunnen wij onze droom verwezenlijken!

Nog voor het uiteinde van 2019 denken wij van de firma Kievit natuurlijk ook alweer aan het nieuwe jaar. Niet alleen wordt er gewerkt aan een prachtig bouwplan voor het nieuwe jaar, ook het veld wordt alweer vertroeteld. De bodem wordt voorzien van sporenelementen, mineralen en een gunstige mix van de beste bacteriën en schimmels. De groeikracht komt uit de natuur, maar de vruchtbaarheid van de bodem stimuleren wij graag extra. En met resultaat, want de metingen hebben ons laten zien dat in het bouwjaar 2019 het bodemleven en de vruchtbaarheid met sprongen vooruit zijn gegaan. Voor 2020 zetten we deze trend graag door en daar wordt zelfs op oudjaarsdag met vreugde aan gewerkt. Op de foto zie je Sebastiaan biologische mineralenkorrels uitstrooien, gewoon met de hand!