Bleekselderij
Mogelijk heb ik genetisch wat meer overeenkomsten met een konijn dan de gemiddelde persoon. Over het land lopen zonder een stengel bleekselderij af te breken en op te knagen, vraagt aan mij net wat meer oefening in zelfbeheersing dan bij anderen. Onze middelste dochter had een vriendinnetje dat, als ze langs een tafel met gebakjes liep, haar ogen op de lekkernijen hield, als een kat op een vogeltje. Zo loop ik mogelijk ook langs de knapperige stengels op het veld. Verder ben ik redelijk onschadelijk. Er zijn nogal wat kuren te vinden met bleekselderijsap. Om aan te sterken, om te ontgiften. Wijzelf hebben het ook wel eens een tijdje gedaan, in een wat slappe periode en we voelden ons er wel bij. Toegegeven, de smaak is wat sterk, hoewel deze mooie oktober een zacht smakende, knapperige selderij voortbrengt. Je kan het sap ook mengen met een beetje appel of wortel. En stukjes selderijstengels zijn fantastisch om roerbakschotels, soepen, salades een lekkere bite te geven.

Terugblik op het seizoen…
Dit jaar hebben we wederom een lawine aan groentes geteeld en daar zijn we trots op. Het was een relatief makkelijk jaar en de bodem, waar we al jaren met veel zorg in investeren, laat zien dat we op de goede weg zitten. Toch willen we meer. Hoe kunnen we nog liever zijn voor de bodem, zodat deze nog minder belast wordt? Zodat het leven in de bodem nog verder ontwikkelt? Dit geeft namelijk groentes die nog weerbaarder zijn en minder bemesting nodig hebben. We kijken al met eigenwijze Kievit ogen, met een grondbewerking die compleet anders is dan het traditionele ploegen of spitten. Dat werpt zijn vruchten af: weerbare planten die relatief lang houdbaar blijken. Het kan natuurlijk altijd nog beter.

Zo hebben we in Lelystad een elektrische werktuigdrager in gebruik genomen, waarmee we zogenaamde bedden kunnen aanleggen. Die bedden functioneren zo, dat je eigenlijk nauwelijks meer over de grond rijdt, ook niet met lichte machines. Dat hebben we niet zomaar voor elkaar, daar zijn we stap voor stap naartoe aan het bewegen. De grond wordt dan steeds natuurlijker en gezonder, met als resultaat groenten die weerbaarder zijn tegen ziekten en plagen en mogelijk ook veel gezonder zijn om te eten. Bovendien wordt ons werk er een stuk lichter en eenvoudiger door. Een jonge ingenieur ontwikkelt deze machine met een paar betrokken tuinders, waaronder de schrijver van deze nieuwsbrief. Het doel: de kleine groente bedrijven gezond houden. Met alle kosten die stijgen valt het voor heel wat kleinere bedrijven en ook de grotere biobedrijven nog niet mee om rendabel te blijven. Klagen helpt niet, innovatie met goede samenwerking wel! Wordt vervolgd…