Spinazie van David
Onze gewaardeerde collega en groentevriend David van Ekologisch, produceert jaarlijks een groentelawine op zijn tuinderij te Roelofsarendsveen. Op welke grondsoort hij werkt? Jawel: Veen! Veengrond is wel een specialisatie. De groei vliegt er in, in het voorjaar. De grond blijft altijd groeikrachtig, maar is wel wat gevoelig voor langdurige neerslag. Omdat de grond van nature al vochtig blijft, heb je goed drogend weer nodig om onkruid goed af te schoffelen. En als het veel regent, dan kan je wegzakken met je machines. Gelukkig is dit een prima voorjaar voor dit soort gronden. De spinazie komt uit de glazen kas die hij tot z’n beschikking heeft. Daarin is David ons altijd te snel af, want die veengrond is, zeker onder glas, lekker vroeg. Bovendien hebben wij geen deftige glazen kas, maar folietunnels die net iets trager zijn. Daar zijn we trouwens ook erg gelukkig mee. Onze spinazie komt één of twee weken later en dan in wat grotere volumes. David had net genoeg voor een bakje rauwkost. Goed voor je vitamines, mineralen en voorjaarspirit, daar zitten groene blaadjes vol mee!

Tuinbonen veroveren de badkamer van familie Kievit
Wacht, het was familie Bos, en geen Kievit en ook geen ‘voedselbos’, gewoon Bos. We hebben een badkamer èn opgroeiende dochters. Kenners en daarmee bedoel ik mensen met dochters of met kennissen met dochters, die kennen de vuistregel: voor elke dochter één badkamer, plus één voor de rest. We komen dus badkamers tekort. En de spanning loopt verder op in het voorjaar, want dan ga ik, als CEO van de firma Kievit, tuinbonen weken in de badkamer, want die is bij ons lekker constant van temperatuur. Zie je het voor je? Een wastobbe tuinbonen in het sacrale domein van de dochters? Als opgroeiende kinderen moet je natuurlijk afstand nemen van de activiteiten en keuzes van je ouders, dus ik hoef ook niet meteen op begrip te rekenen. Weerstand maakt je uiteindelijk sterker en het vuur voor een betere wereld waarin iedereen biologische tuinbonen eet, om te beginnen in de buurt, doet mijn vastberadenheid toenemen om de tuinbonen in de schaarse ruimte van de badkamer te verdedigen. En eigenlijk is het precies in het goede moment van het seizoen dat ik dit kan doen. Na de tuinbonenconfrontatie is het huis te klein en komt dat even mooi uit, voorlopig hebben we buiten werk zat! Overigens smullen de dames uiteindelijk wel van de vruchten van dit leuke werk. Michel Porro heeft weer een mooi filmpje voor ons gemaakt, je ziet de eerste bonen geplant worden. Mooi kiempje erop, met liefde gepoot en nu nog pakweg 18 x 7 nachtjes slapen voor het resultaat!

Grond in Katwijk bijna selfsupporting
De grond maakt ons een mooi compliment, we hoeven bijna geen hoofdgrondbewerking meer te doen. Je kent het verhaal, normaal wordt er in de landbouw driftig geploegd of gespit met grote trekkers. Bovenin wordt de grond omgekeerd, maar gelijktijdig wordt hij ook aangedrukt en onsamenhangend gemaakt. Na flink wat jaren grelinetten, lijkt onze grond bijna niet meer te hoeven losgemaakt. Het grelinetten ging al steeds makkelijker, de structuur werd beter en dan lijkt dat losmaken nauwelijks meer nodig te zijn. Wat een beetje liefde en volharding niet allemaal losmaakt!