Zo zijn wij aan het kijken of we vooral voor de winter nieuwe groentes kunnen kweken. In de winter zijn er wintergroenten, aangevuld met importgroenten en nu is het de sport om te kijken of we onze eigen kweek zolang mogelijk kunnen continueren. Groenten als groenlof en een speciale koolrabi-soort zijn mogelijk een verrijking van de winterse mogelijkheden.Vandaar dat we dit najaar de grote koolrabi, de Superschmeltz, hebben gekweekt! Een koolrabi is geen knol maar een vlezige verdikte stengel. Deze Superschmelz-koolrabi, is anders dan de ‘gewone’ van het voorjaar, doet het aardig in het late najaar en heeft een korte bewaring voor in de winter.Leuk bedacht aan de vruchtwisselingstafel. Op het veld kom je tot nieuwe inzichten, want tjonge, wat een woestelingen zijn dat! Even een paar honderd koolrabi’s oogsten voor het pakket voelde als het doorkruisen van een tropisch regenwoud. Een gewoon oogstmesje bleek weinig waard, de snoeischaar was niet bij machte om het hout te slechten, kortom een heuse experience.Een tijdje geleden kreeg ik een prachtig koolmes, destijds gebruikt door onze buurman, tevens belangstellende van onze tuin en oud tuinder! Een koolmes met jungle-allure zo groot. Die kwam van pas om deze Duitse geweldenaar van een koolrabi te oogsten. Na het grove oogstgeweld, vonden wij de heilige graal (nee, die zal zich een keertje makkelijk aandienen). Prachtig blank koolrabi-vlees. Zachtjes, in kleine reepjes smoren in boter, is mijn eerste gedachte. Maar ja, culinaire onderzoekingen heb ik uitbesteed aan Geke!