Later licht, vroeger donker, het gevolg is dat het allemaal wat trager is op dit moment. Of gemoedelijker, zo kan je het ook stellen. Na veel zonneschijn in het afgelopen jaar, is het nu prachtig herfstweer en kunnen we pas later in de ochtend oogsten. De gewassen zijn momenteel vol met dauw. Als het niet regent, dan voorziet dauw ook wel in een bijdrage aan de vochthuishouding. De gewassen zijn aanmerkelijk voller gezogen met een lekker ‘dauwtje’ in de morgen. In woestijnen zijn er ook kevers die dauw gebruiken om vocht te verzamelen in een gortdroge omgeving.

De kevers laten de dauw ontstaan op hun koude schilden in de vroege ochtend, de zon warmt de lucht op en zo vormt zich condens op de kevers, dat uiteindelijk druppels vormt. Je moet het maar weer bedenken in dat keverbrein. Vermoedelijk zouden deze vermogens verdwijnen als zij net als de homo sapiens met een betaalpas blikjes uit de automaat konden trekken, maar gelukkig voor deze soort is dat nog niet het geval. Je zou dan vermoedelijk meer obese kevers mogen verwachten met een grotere omvang, die dus hierdoor meer vocht zouden kunnen verzamelen. Alleen ze zouden met hun frisdrank dus zijn vergeten wat de dauw hen bracht, een stille dienaar in een verfijnd vochtspel. Eerlijk toegegeven, ik zag als dauwtrapper de dauw eerst ook vooral als een broekspijp-depper, maar het spel is mooi.

Andijvie!
Die vermaledijde* groeischema’s ook altijd! De andijvie groeit veel sneller dan verwacht. Zojuist heb ik het nagekeken, maar de kroppen van deze week zouden echt pas één of twee weken later klaar moeten zijn. Dus wat de andijvie betreft was het lekker doorgroeien in een zeer gunstig najaar. Wat doen je dan als planner? Andijvie naar de voedselbank? Of een kortere tijd accepteren tussen twee andijvie’s in het pakket? Het is het laatste geworden. Andijvie is iets minder populair dan vroeger, maar nog steeds een prachtige groente. Geke helpt je er weer doorheen op de receptenpagina!  En soms moet je dingen gewoon accepteren hoe ze zijn, in Frankrijk zeggen ze dan: ‘C’est la (andij)vie!’

*vermaledijde, dat was in onze tijd al een hopeloos ouderwets en lachwekkend woord voor ‘deksels’,  terwijl ik dit schrijf word ik me ervan bewust dat ook dit een hopeloos boomerwoord is.

 Snijbiet!
Yes, wat een leuk nieuws! Op een universiteit in New Jersey is onderzoek gedaan naar de gezondste groente. Daar zou ik wel een lezing over willen houden, wat is nou de gezondste groente? In New Jersey kozen ze voor het tellen van gezonde stofjes, dan heb je natuurlijk een prima beginpunt. En wat denk je? Op één waterkers, 100 punten. Op twee Chinese kool! En op drie snijbiet met 86 punten!

Het lijkt er dus op dat ze die punten toewezen als relatieve score tav waterkers. Echter, waterkers is ook wel heftig op een bepaalde manier. Daar eet je niet makkelijk een kilootje van weg. Dus als je naar je maaltijd kijkt, dan zijn Chinese kool en snijbiet eigenlijk veel interessanter. En van deze twee zit in het combipakket de laatste. En beter één snijbiet in de hand, dan tien Chinese kolen in de lucht zou mijn grootmoeder hebben gezegd. Geniet er weer van!