Groei en ontwikkeling dus. Ontwikkeling was er vooral ook door telkens te blijven nadenken over de pakkettenlogistiek. Het waren de jaren van verbetering en elke verbetering vergrootte de slagkracht.   Het leek wel of de extra capaciteit zich meteen vulde met nieuwe klanten. In dit rationele tijdperk verleren mensen wel eens om een klein beetje magie in hun denken te stoppen en dan rekenen ze uit dat Denemarken nooit Europees kampioen kan worden. Een soort telraambrein, zo leer je dat braaf op school. De werkelijkheid echter zit vol met leuke verrassingen en het geluk is met de dapperen.  En zo werden we beloond voor het innoveren, alsof we met positieve energie speelden. En zo konden we de armoedeval van het te kleine bedrijf langzaam doorbreken.

In 2008 kon ook onze andere buur het niet langer aan en betrokken we de volgende aangrenzende unit. Wederom een poort door een muur en een koelcel erbij: 270m²! Drie mooie cellen, ons geluk kon niet op. Zo groeiden we door, wederom de bedrijfsruimte op magische wijze rap gevuld met nieuwe klanten tot pakweg 2000 pakketten. Daar kun je mee thuiskomen, spreekwoordelijk gezien, want er zijn weinig auto’s waar 2000 pakketten in passen, dat zijn 1000 kratten. ‘Een cabriolet natuurlijk!’  Ok, één stapel van 1000 kratten is 250 meter hoog en met de vakantie voor de deur denken we meteen aan het Zuid-Franse Millau met de hoogste viaduct van Europa, 270 meter hoog! Een rit met samengeknepen billen met die 1000 kratten hoog in je cabrio. 2000 pakketten per week is dus heel erg veel en dat paste ook niet meer in onze units, ook al hadden we inmiddels ook al drie verschillende aanvoer-, inpak- en bezorgdagen om het allemaal rond te krijgen. Groter gebouw nodig dus in 2010!