Maar ik dwaal af, een zoektocht begon. Fietsen, werken op een geitenboerderij, een bronsgieterij, tuintjes opknappen, kweekwortels steken en nog meer en nog meer. Op de één of andere manier hadden die kweekwortels een louterende werking. En royaal voorradig op mijn veldje.Met de aangewakkerde geestdrift ging ik op zoek naar de zojuist gevonden passie: natuur, plantjes, biologische tuinbouw? Om dat uit te zoeken ging ik op zoek naar een opleiding. Dat was ruim voor het Internet en na lang zoeken had ik een vergeeld foldertje gevonden op een arbeidsbureau van ‘De Warmonderhof’, een biologische landbouwschool in de Betuwe. En zo toog ik rond mijn 21-ste naar deze bijzondere en destijds bijna onvindbare biologische landbouwschool, toen op een mooi landgoed.Dat was geweldig! Eindelijk ‘normale’ mensen! Definitie? Deze worden blij van volle kruiwagens, een ontsnapte koe, een veldje schoffelen, bospeen oogsten. Eindelijk een normaal gesprek dus; een verademing! Daar leerde ik ontzettend veel en gelijktijdig maar een fractie van wat je eigenlijk moet weten als je een bedrijf wilt starten. En vooral een fantastische tijd. Maar wat erna? De biologische landbouw was nog weinig ontwikkeld. Een paar grote en kleine tuinderijen, wat landbouwbedrijven, vaak melkvee. Maar weinig en geen aansprekende vacatures.Dan toch nog maar een studie, in Wageningen op de Landbouwuniversiteit. Erg interessant en gelijktijdig wat vervreemdend, om na een totaalopleiding (handen, hoofd en intuïtie), je hoofd vol te pompen met complexe modellen. Dus na twee jaar toch de landbouw weer in! Gelukkig had vriend Maarten uit Dwingeloo mij nodig. Met zijn ‘Knollentuin’, een pakkettenbedrijf in Dwingeloo, had hij beschikking over een klein paradijsje, alleen was de tuinbouw best hard werken! Met twee man ging dat al een stuk beter, dus we kweekten mooie groenten voor de Drenten terplekke. Die kregen het allemaal niet opgegeten, dus toen opperde ik voorzichtig.. ‘En wat als ik nou in Leiden en omgeving klanten ging werven voor een mooi biologisch groentepakket?’ Want Leiden, dat was mijn thuisbasis toentertijd. Het was april 1996 en ik plaatste een heel klein advertentietje in de streekkrantjes.