Vorig jaar was er stevige verontwaardiging bij ons. Onze bio-administratie werd onredelijk beoordeeld door Skal, het controlebedrijf dat elke bio-organisatie in Nederland controleert. Deze Skal beloonde een bijna perfecte administratie van Kievit met een onnavolgbare ‘ernstige afwijking’. Dat was onredelijk, immers we hadden het aantoonbaar precies zo uitgevoerd zoals ons was opgedragen! Zoveel controleurs, zoveel meningen, we zijn blootgesteld aan grilligheden. En bij Skal heet afwijken van een mening meteen een gele kaart. Zorgelijk dat zo’n instantie een monopolie heeft. Behalve Kievit zijn er inmiddels zeer veel bedrijven die deze zorgen delen. De onvrede groeit. In de omringende, ook beschaafde landen, is er meer keuze. Daar werken meerdere instanties aan certificering en controle, in Nederland ben je als bio-ondernemer ‘veroordeeld’ tot Skal. Ik maak mijn kinderen er bang mee, nog één keer en ik belt Skal. Ze zijn inmiddels 24, 17 en 11 dus het effect neemt wat af, maar toch.

Iedereen die wel eens met een glas wortelsap (of welja, desnoods gerstenat) naar een pot voetbal, rugby of doe eens gek, zaalkorfbal zit te kijken, ziet een scheidsrechter druk heen en weer lopen. Hij blaast zo nu en dan op een fluitje. Dat is eigenlijk ook de rol van Skal. Fluit! Niet volgens de spelregels en bij bepaalde overtredingen een gele of rode kaart. Immers biocontrole is belangrijk. Je hebt scheidsrechters die de wedstrijd kapot fluiten. Die snappen het spel niet meer. Dat lijkt bij ons ook het geval te zijn, dus Skal haalt al bakzeil, maar vanzelf gaat dat niet..

Vandaar dat we nu al twee keer naar Zwolle zijn afgereisd. Afgelopen donderdag een hoorzitting om ons verhaal te doen. Het gaat niet vanzelf, maar na een stevig onderhoud in december is onze zogenaamde afwijking van ‘ernstig’ inmiddels naar een ‘lichte afwijking’ terug geschaald. Dat is mooi zou je zeggen, maar dat is het niet. Het gaat niet alleen om dit incident, het gaat ons ook om de werkwijze. Dus we pakken ook door op de zogenaamde ‘lichte afwijking’. We hebben netjes gewerkt en kunnen dat aantonen. Het gevolg is wel dat je dan in een hoorzitting terecht komt met de directeur van Skal en vier juristen. Dat geeft wel een interessant kijkje in de keuken, hoe Skal de boel bestuurt en dat is voor een man uit de praktijk, zorgwekkend. Mogelijk exemplarisch voor de grotere vastlopers van deze tijd.

Afgelopen donderdag was het zover. Ze hadden een boeiende vraag vooraf. ‘Waarom zit u hier? U heeft immers alleen nog maar een lichte afwijking’. (die komma verkeerd, daarvan worden er duizenden uitgedeeld). ‘Nee hoor, het is niet eens een lichte afwijking, we hebben degelijk ingecheckt, fout van de scheidsrechter. Ik zit hier ook omdat mijn collega’s bij Kievit zijn tot waanzin gedreven door jullie juridische manier van spijkers zoeken bij laag water. En het is niet voor het eerst. Bovendien hebben jullie hebben een gewaardeerde collega geadviseerd om haar bio-keurmerk maar in te leveren, omdat ze de protocollen niet meer begreep. Daarom geeft de firma Kievit tegengas’. De deftige commissie heeft haar handen vol aan Kievit. Weest gerust, het was niet Skalperen in Zwolle, maar je snapt dat ik die woordgrap een keer moest maken. De uitkomst? Redelijkheid geeft geen garantie op een goede afloop als er juristen tegenover je zitten. We moeten het bonnetje waar het allemaal over ging opzoeken en dan gaan ze zich er nog een keer over buigen. We gaan het wel zien. Ondertussen groeien de raapstelen lekker door en dat was eigenlijk even belangrijk in de afgelopen week!