Vorig en afgelopen weekend was het dus zover, plantdag! De eerste plantdag was heerlijk, maar afgelopen zaterdag was het afzien. Koude wind en natte handen op de open vlakte. Waar zelfs de meeuwen en de kraaien een beter heenkomen hadden gezocht, toen moest het gebeuren, de spitskool moest erin! Op de biologische opkweekbedrijven worden kleine plantjes gekweekt op zogenaamde perspotjes. Geperste kluitjes turf geven genoeg voor de eerste start aan een klein groenteplantje. Het grote voordeel is dat je de lastige en relatief slome beginweken van het plantje overslaat. In mensentaal, je krijgt geen baby, maar een kleuter waar je al enigszins mee kunt overleggen. En zo gingen de groentekleuters het veld in op een koude dag.De tuinbonen zijn ook alweer gezaaid en voorzien van een dekje van gaatjesplastic. Dat geeft wat extra warmte, maar ook niet onbelangrijk, zo houden we de vogels buiten! Immers, de fazanten en duiven zijn dol op de ontkiemende tuinbonen. Waren wij consequent, dan eten wij straks tuinboon met fazanten- of duivenbout. Dat vraagt echter flinke aanpassing van onze logistiek, want een tuinboon kunnen wij wel in een zakje aan de deur hangen of op een afhaalpunt zetten, maar een fazantenbout vraagt om andere maatregelen. Al met al is preventie beter dan fazant eten en met de bescherming op het veld, gaan alle tuinbonen in principe naar Kievit in plaats van de fazant.Als wraak, want zo zijn fazanten, kleurrijk, luidruchtig en wraakzuchtig, hebben ze bij gebrek aan tuinboon het blad van onze koolrabi afgevreten! Gelukkig niet het hart, dus ze groeien wel, maar de plantjes staan er kaal bij. Wij vermoeden dat door de gelimiteerde groei die hierdoor ontstaat, er een buitengewoon langzame groei en verfijnde smaak zal ontstaan. Wij zien uit naar de oogst!