Ze bedekken de grond, doorwortelen de grond en halen mineralen van diepere grondlagen omhoog. De dieren eten ervan en de kringloop is al bijna rond. Het enige probleem is, ze concurreren stevig met onze groenteplantjes. Dus wij van de firma Kievit zijn niet naïef (‘Oh wat fijn voor de aarde!’) en gaan de spontane kruidjes met verve te lijf. Schoffels, hakken, cultivatoren, wiedvingers, geen inspanning is ons te dol om onze groenten een beslissende voorsprong te geven en te voorkomen dat onkruiden onze groenten wegconcurreren en/of zich stevig uitzaaien. Want één ding moet je ze toegeven, het zijn vaak lekker vruchtbare plantjes. Eén bloeiende melde geeft duizenden jonkies.Meike, onze dochter van 14, heeft lekker veel tijd om te helpen. Op het land werken is fijner dan school en als het schoolwerk af is komt ze graag helpen. Samen met haar oogstte ik veldsla en plukten we wat achterstallig straatgras tussen de bedden vandaan. Maar oei, veel zaadjes vielen al op de grond. Toen kregen we hulp uit onverwachte hoek: meerkoet! Die woont bij ons in de sloot en is inmiddels opvallend tam. Terwijl wij ons keurig aan de 1.50 meternorm houden, komt meerkoet er inmiddels binnen! Dus wederom weer even scherp blijven.. “Meerkoet, alles goed en wel maar één kuchje en we trekken de protocollen weer stevig aan”. Maar goed, meerkoet kucht niet, maar doet geweldig mee! Meike, meerkoet en ik. Wij wieden, meerkoet gras wieden en graszaad pikken. De groenten laat hij keurig staan en zo hij helpt mee om het gras te beteugelen. Gelijktijdig hebben we er leuk gezelschap aan.