De magie van de stille uurtjes
10 mei 2024
Elke pubertijd lijkt te beginnen met een ontzettende hang naar uitslapen. Tot 11 uur in de ochtend? Daar draait een beetje puber de hand niet voor om! Velen zien de ochtend ook in hun volwassen jaren als een verlengstuk van de nacht en dat is jammer, want de vroege ochtend is bijna elke dag weer een uniek moment van de dag. De stilte in het huis, het voorzichtig opstarten van de natuur, het ontbreken van geraas buiten, ruimte. Je zal beamen dat dit gevoel in een jachtig bestaan, in een druk land, schaars is. Ook de natuur is in de vroege ochtend vaak op z’n mooist. Het groen versierd met dauwdruppels, het licht gebroken door nevel. Diertjes die nog snel even hun ding doen, voordat het drukker wordt. In combinatie met de stilte, voelt de vroege ochtend vaak als een magisch moment.
Die magie van de ruimte, mist zijn uitwerking niet. Het overzicht neemt toe en inzichten komen makkelijker. Net als de vroege diertjes, lijkt je brein de ruimte te benutten voor relevantere zaken. Ergens las ik ook over een methode om de wekker vroeg te zetten om tot betere inzichten te komen. Om zelfs ook echt vroeg op te staan en je slaapbewustzijn proberen vast te houden. Immers, als je brein nog lage frequenties draait, dan is de kans op begrip groter dan op volle werkstand. Waarom vertel ik dit eigenlijk allemaal, eigenlijk moet ik dit niet doen.. In het beste geval gaat iedereen nu vroeg uit de veren en zal de stilte vanaf nu doorbroken worden met euforische kreten die horen bij inzicht, onverwachte schoonheid en noem maar op! Dus beschouw dit stukje alsjeblieft als niet geschreven.
Groeiperikelen
Op de tuin schieten we van regen naar zonneschijn. Op zich natuurlijk een welkome afwisseling, maar we moeten wel goed opletten. De gewassen ontwikkelen zich razendsnel en het onkruid en eventuele gebreken ook. Zo groeide de eerste raapsteel van buiten prachtig door tot volle bossen. Maar let op, nu komen er ook al bijna bloemetjes in en dat wil je dan weer niet. Immers dat heurt niet in de voedselgewassen, tenzij je natuurlijk weer bij de hippe, eetbare bloemen terecht komt. Wie smult er niet van een broodje gladiool. Enfin, wij moesten dus in hoog tempo aan de slag om alles op tijd te oogsten, vóór de bloemen, hoewel het ook bijna Moederdag is.
Vanwege het groeizame weer hebben we ook heel veel losse sla productie. Het ligt niet aan jou (‘ligt het nou aan mij of hadden we dat vorige week ook in het pakket’), maar aan onze succesvolle teeltmethode. De losse sla klotst letterlijk over de plinten. Vergeef ons dat het twee weken achter elkaar in je pakket zit, zie het als de keerzijde van het succes, we willen het niet weggooien.. Michael Pollan, voedselschrijver, pleit voor blaadjes als voedsel. Vol vitaminen en mineralen (inhoud) en weinig calorieën (vulling). Precies waar de meesten in het Westen van opknappen.
Schildknaap houdt de wacht
Al dat mooie groen op de tuinen kan natuurlijk verkeerde lieden aantrekken, lieden die je veld wel leeg zouden willen knagen, op stille uurtjes. Zodat de echte rechthebbenden, zoals jij, worden veroordeeld tot blikken doperwten. Gelukkig hebben we sinds jaar en dag bewaking door een schildknaap. Misschien is het wel een schildmaagd, maar hij/zij zit zo goed verstopt in het schild, dat ik het niet durf te zeggen. Het is wel altijd leuk om hem/haar te zien liggen in de zandsloot, kennelijk onverstoorbaar, maar ongetwijfeld de zaakjes scherp in de gaten houdend. Het is onze schildpad. Tenminste, ‘ons’ in de vorm van vriendschap, natuurlijk niet van bezit. Want hij/zij heeft een eigen wil, onverstoorbaar. Zelfs met het gewoel van paaiende karpers onder zijn uitkijkplek, de drijvende tak, laat hem/haar koud! Ik ben benieuwd wat er gebeurt als er iemand aan onze sla zit. Als ik die koude blik in z’n ogen zie, dan vrees ik het ergste.