Skalcontrole bij Kievit
06 november 2024
Oplettende lezers van deze Kievitnieuwsbrief, weten dat het niet louter liefde is geweest, tussen Kievit en Skal. Skal is de stichting die het bio-keurmerk bewaakt en de aangesloten bedrijven controleert en Kievit is je bio-versleverancier die bio in de praktijk uitvoert. Kortgezegd halen wij in de spitskolen uit het hete landbouwvuur, waarna Skal ons fileerde op paraafjes. En niet alleen Kievit hoor, maar bij velen. Paraafjes die op zich niet zo moeilijk zijn, maar wel talrijk in aantal. En de stelling van vandaag is: als de pakken papier maar dik genoeg zijn, dan gaat iedereen uiteindelijk nat. Zeker in combinatie met vroeg opstaan en hard werken om iets relevants te doen voor de mensheid, zoals duurzaam en betaalbaar voedsel produceren.
Enfin, dit soort door ‘Europa’ geïnspireerde controles loslaten op hardwerkende bio-ondernemers is vragen om problemen en die kwamen er ook. Allereerst voor ons en collega’s, daarna ook voor Skal uiteraard. We hebben ons destijds meer dan pittig verweerd en dat heeft ze veel werk opgeleverd. Uiteindelijk zijn je spruiten niet minder biologisch als Chris Kempenaar een keer vergeet ‘Katwijk’ achter Kievit te schrijven op de pakbon, maar dit soort futiliteiten leverden ons wel kwalificaties als ‘ernstige afwijking’ op. En dat terwijl de Skalcontroleur terplekke zichtbaar onder de indruk was van Kievit, de wekelijkse prestaties en de ernst waarmee wij wekelijks ‘bio’ praktiseren.
Of het door het verweer kwam of dat er ook bij Skal voortschrijdend inzicht is geweest, geen idee, er wordt minder gezocht naar spijkers bij laag water. En dus deze week en ook de vorige controle, zijn we met vlag en wimpel geslaagd. En zo hoort het ook, iemand die goed naar de administratie kijkt en zich niet blindstaart op vinkjes, zal moeten beamen dat er bij Kievit geen gekke dingen gebeuren. Ik zou zelfs het omgekeerde willen beweren, er gebeuren hele mooie dingen bij Kievit! Al sedert 1996, alles honderd procent biologisch. En 99.9% bovendien voorzien van een prachtige paraaf! En die laatste 0.1%? Ook onbetwist biologisch, alleen er doorheen geglipt zonder vinkje.
Na alle ijle parafen snel terug naar iets voedzaams, koolraap bijvoorbeeld! Vanuit de traditie van Sint Maarten ontkomen wij deze week niet aan deze voedzame knollen. Voedzaam is het juiste woord, ze zitten boordevol vitamine C en andere stofjes waarmee zowat elk onheil wordt weggewimpeld als lastige vliegen. Onze ervaring is dat met een tomaatje, wat uitjes en een lekker pepertje, eigenlijk elke knol juichend wordt opgesmikkeld. En dat is goed nieuws, want we eten dan lekker en gezond, zonder het kunst-(smaakstoffen) en vliegwerk (van ver) waar je heel wat gerechten op kunt betrappen.
De knollen komen trouwens van Ronald Vader. Het lijkt ons geweldig om ze ook een keer te telen, maar het is snel dringen in het koolvak, dus vooral in deze plantenfamilie moeten we keuzes maken. Ronald Vader is ook een oud gediende in de bio-tuinbouw en zijn koolraap evenaren we ook niet zomaar. Hij teelt op de reep land die elk kind aan Zeeland zou toewijzen, maar op één of andere wijze aan Zuid Holland toebehoort. Hij teelt er mooie producten, zoals de jaarlijks terugkomende gezondste knol van Nederland! Hol hem uit, maak er een mooie lantaarn van, zing een emmer snoep bij elkaar op 11 november en daarna een lekkere stoofschotel met de simpele ingrediënten zoals genoemd.
Kleine producten in het najaar
Je hebt echte bewaargroenten zoals koolraap, rode kool, bieten, winterpeen, maar we houden ook erg van blaadjes. Vaak boordevol vitamines, mineralen en gelukstofjes. Vandaar dat elke tuinder probeert deze categorie zowel vroeg in het seizoen, als laat in de herfst nog te telen. Het is ook onze plicht, zo dienen we de wereld, etc. etc. Helaas, ondanks het wereldheil zijn die vroege en late oogsten altijd nogal risico-vol. De lente en de herfst zitten vol grillen, die malse blaadjes aardig naar het leven kunnen staan. Met de juiste rassen en teeltmaatregelen en heel veel tuindersliefde komen we een heel eind. Wel toegegeven, de producten zijn wel wat kleiner dan in de zomer. Wie weet dat we dat in het volgende seizoen nog wat kunnen beïnvloeden met verdere optimalisatie van rassen en perceelkeuze. Ja, je leest het goed, dat is weer een plantaardige flash forward van heb ik jou daar.