Regen kan geen kwaad

16 april 2025
Afgelopen zondag, vroeg in de morgen, gebeurde er iets aparts. Slaapdronken stapte ik uit bed. Meestal word ik in het donker met een kopje begroet door één van onze katten. Aan de staart te voelen die half om mijn kuit werd gewikkeld was het Bob, alleen zijn staart voelde anders dan gewoon, hij was vochtig en koel. De laatste keer dat Bob zelfstandig en uit eigen beweging onder de douche stapte, kan ik mij niet heugen, dus dit was een ongewone gewaarwording. Ik deed de gordijnen open en in de schemering zag ik iets wat ik niet goed kon plaatsten. Een plas water waar druppels in leken te vallen. Snel gegoogled en wat denk je? Regen! In Nederland? Het bleek werkelijk te kloppen! Snel naar buiten natuurlijk, want dat wil je wel eens zelf voelen, water dat spontaan uit de lucht valt. Natuurlijk even verder gezocht op internet, dit kan geen kwaad en de plantjes schijnen er prima op te groeien! Wat een geweldig vak heb ik toch als plantenkweker; het water valt soms gratis en spontaan uit de lucht! Ik denk dat straks iedereen z’n/haar baan opzegt om tuinder te worden..
Op de tuinbouw stomen de groenten, mede door deze fijne traktatie, vrolijk door! Uit de kassen hebben we deze week alweer losse sla en spinazie. De komende weken komen er nog heel veel meer producten tot wasdom die je groentehart hopelijk zullen bekoren, voor ons is het in ieder geval een vrolijke bedoening. Die eerste producten, vervroegd in onze kassen, zijn erg belangrijk. Vroeger had je in deze tijd van het jaar deemoedig wachten op de eerste oogst in mei of juni. Ondertussen at je verrimpelde knollen, ingemaakte bonen en nam je voor de broodnodige afwisseling af en toe een hap brandnetels, maar dat is niet meer van deze tijd! De tuinbouw in Nederland doet haar/zijn best met vervroeging en verlenging van het seizoen, zo ook dus je eigenste Kievit met de biologische variant op vroege sla en andere bladgewassen en ook dit jaar weer een hoop eigenzinnige groenten die je zullen verrassen. Het aantal vierkante meters kas, die is ons echt wat aan de krappe kant.
Vandaar dat we aan het experimenteren zijn met kleine, ik noem het maar camping tunneltjes. Het lijkt op het kleinste lichtgewicht éénpersoonswandeltentje, alleen is deze dan voor wandelaars van pakweg 50 meter lang. Je zou maar zo’n joekel tegenkomen terwijl je juist de natuur opzocht om even tot jezelf te komen. Enfin, je kan tegen zo’n tweebenige wandelende tak zeggen, dat wij bij Kievit nog wel een geschikte overnachtingsplek voor hem/haar hebben, als de paksoi van volgende week gesneden is. Deze week hebben we ook peterselie uit deze nieuwe tunneltjes.
Peterselie, de natuurlijke verfrissing van eigen land. Sommige mensen vliegen van de Taj Mahal naar de Niagara watervallen om hun brein in standje verbazing te kunnen krijgen, maar ik heb dat al als ik tijdens de oogst een takje peterselie opknaag. Ja ik besef me, dat is natuurlijk niet normaal dat je zo blij kan worden van een takje peterselie en wat fijn dat ik redelijk onschuldig mijn werk doe, zonder anderen kwaad te berokkenen. De smaak van peterselie is dusdanig verfrissend en verkwikkend dat ik daar echt vol van ben. Het plantje schijnt ook een niet normaal grote dosis vitamines in zich te dragen, boeiend natuurlijk, echter een plant is echt meer dan de optelsom der nuttige delen. Het is een buitengewoon verkwikkende plant die volgens mij heel erg goed tegen chagrijn werkt. In gedachten ging ik terug naar een ander huisdier van welleer, topcavia B. Die wilde op een dag niet eten. Dat is voor heel veel mensen een uitstekend idee, maar niet voor een cavia. We waren als zorgzame Cavia-houders natuurlijk ten einde raad en we wisten dat slechts één middel hem erop of eronder zou kunnen krijgen: het wonderkruid peterselie. Noem dit toch maar intuïtie. Het was nog voor de eigen tuin, dus ik toog naar de winkel voor peterselie. Wij het voorzichtig aanbieden aan dit geweldige dier en wat denk je? Als een predator stortte hij zich erop en daarna was alles weer als vanouds. Natuurlijk is dit niet het bewijs dat al je problemen verdwijnen als sneeuw voor de zon als je maar aan een struik peterselie knaagt, maar het komt wel weer akelig dicht in de buurt.