Rond Kerst hadden we nog minder dan 8 zonne-uren per dag. Een donkere bedoening en vandaar dat kerstverlichting het rond die tijd altijd zo goed doet. Heel geleidelijk neemt het aantal daglichturen beetje bij beetje toe. Eerst scheelt het bijna niets, maar dan worden de stapjes steeds groter. En jawel, het is net als sparen, deze week passeren we de 10-uursgrens alweer! Natuurlijk, met 10 uur daglicht staan er nog 14 uren duisternis tegenover. Voor de pessimisten onder ons blijft dus dat fijne gevoel dat het glas zelfs minder dan halfleeg is. En ook de optimisten kunnen hun lol op, want zij hebben de prettige wetenschap dat het daglichtglas toch voortvarend wordt bijgeschonken met pak hem beet vier minuten per dag! Zo kan ik mij voorstellen dat zowel de pessimisten als de optimisten met grote tevredenheid door februari heenstappen.Enfin, wat wij van het daglicht vinden is natuurlijk reuze boeiend, maar het gaat nu even over of er straks wat te bikken valt op bio-AGF-niveau. Dus we moeten even kijken wat de planten gaan doen met de toegenomen zonnekracht. Elke plantensoort heeft zijn eigen vertrektijd en een eigen strategie. Vroeg ontkiemen bij lage temperaturen, al in de herfst ontkiemen en dan de winter door als kiempje, of juist laat ontkiemen en snel een grote plant kunnen laten groeien. Of toch maar met een stevige knol de winter door om geweldig uit te barsten bij jouw ideale ontkiemtemperatuur. Ja, elke plant heeft een slimme strategie om er wat van te maken. En onze vrienden de biologische tuinders helpen mee om deze strategieën te optimaliseren, zodat wij straks weer knapperige en zeer knaagbare biologische groentes kunnen consumeren. Tot die tijd voorzien wij ons nog van de late herfst- en winteroogst, aangevuld met importgroentes.

Raapjes van de Lepelaar

Terwijl de meeste knollen en wortels veilig in de schuur de wintermaanden zijn doorgekomen, hebben de raapjes van De Lepelaar de winter op het land doorgebracht. Gekoeld in de winterlucht bleven de dappere knolletjes op de akker staan om te wachten op de warmte, om vroeg een mooie bloemstengel te fabriceren. Joris van de Lepelaar heeft echter zijn diploma in de biologische groenteteelt behaald en niet in de zaadveredeling en/of vermeerdering. Dus het einde van de cyclus is toch vermoedelijk de pan. En dat is smullen, want met ons raapjeskookfilmpje is angst niet nodig!Dat filmpje staat op ons blog en ook Geke heeft weer een heel aardig en gemakkelijk recept uitgewerkt waar wij van gesmuld hebben. Mocht je toch wroeging krijgen en de raapjesplant zijn moment suprême buiten de pan én hem het plezier van de voorplanting willen gunnen: zet hem in de tuin. Knolletje met wortel in de grond, een beetje aarde rondom. Ik vermoed een bloemstengel met witte bloemen, maar toegegeven, ook ik heb alleen het vakdiploma biologische groenteteelt. Dus ik wil toch pleiten voor een eervol einde in de pan!Kookfilmpje: raapjes met tijm en honingRecept: groentetaart met raapjes